انوکساپارین یک هپارین با وزن مولکولی پایین است که اثر ضدانعقادی خود را از طریق تقویت فعالیت آنتیترومبین III اعمال میکند. این فرآیند منجر به مهار فاکتورهای انعقادی Xa و ترومبین IIa شده و در نتیجه روند تشکیل لخته خون را کاهش میدهد. با مهار فاکتور Xa، تبدیل پروترومبین به ترومبین و تشکیل فیبرین مهار میشود و در کنار آن، مهار محدود ترومبین IIa نیز باعث کاهش لخته شدن خون در عروق میگردد. علاوه بر این، انوکساپارین با کاهش تجمع پلاکتی و تثبیت پلاکتها از تشکیل لختههای جدید جلوگیری میکند.
در مجموع، این دارو موجب کاهش خطر ترومبوز و آمبولی، حفظ جریان طبیعی خون در عروق و پیشگیری از عوارض ناشی از لختههای خونی میشود، در حالی که برخلاف هپارین معمولی، به پایش آزمایشگاهی پیچیدهای نیاز ندارد.