دفرازیروکس بهعنوان یک عامل شلاتکننده آهن خوراکی عمل میکند. دفرازیروکس با اتصال به یونهای آهن اضافی در خون و بافتها، تشکیل کمپلکس پایدار میدهد که از طریق مدفوع از بدن دفع میشود. این عمل موجب کاهش تدریجی بار آهن بدن و پیشگیری از آسیبهای ناشی از تجمع آهن میشود.
دفرازیروکس با شلات کردن آهن اضافی و افزایش دفع آن، سطح آهن بدن را کنترل کرده و خطر آسیب به اندامهای حیاتی مانند کبد، قلب و غدد درون ریز ناشی از بار آهن بالا را کاهش میدهد.